Blog

Cześć.Mój blog piszę dla ciekawych świata przyrodników oraz dla tych którzy robią zielnik :)

poniedziałek, 6 grudnia 2010

POLECAM!

Polecam wam tego bloga:
http://drzewa.nk4.netmark.pl/galeria/galeria_organy_liscie.php#igly_x1
oraz
http://drzewopis.w.interia.pl/
i
http://helleborus.w.interia.pl/
no i oczywiście
http://www.biolog.pl/content-113.html
nie mogło by zabraknąć bez
http://mega.zielaj.webpark.pl/spistrescikalinakoralowa.html
i polecam też
http://dzieci.erys.pl/lesnoteka/drzewa/lipa_drobnolistna

Wszystko o sośnie błotnej

Sosna błotna w Arboretum Sofronka w Pilznie
Gatunek pod ochroną
Sosna błotna (P. mugo nothosubsp. rotundata (Link) Janchen & Neumayer 1942, P. x rotundata, Pinus rotundata) – drzewo iglaste, jedna z form mieszańca międzygatunkowego sosny drzewokosej (P. x rhaetica). Czasem traktowana jako osobny gatunek P. rotundata Link lub (głównie w starszych pracach europejskich) jako P. uliginosa G. E. Neumann ex Wimmer. Dodatkowo używane synonimy: patrz infobox.
Występuje w Alpach, północnych Karpatach, niewielkie populacje w Pirenejach, w Polsce w Karpatach, Sudetach (Góry Stołowe i Góry Bystrzyckie) i Borach Dolnośląskich (Torfowisko pod Węglińcem).

Morfologia [edytuj]

Kwiaty męskie
Pokrój
Forma krzaczasta do drzewiastej, osiąga 3-10(15) m wysokości.
Liście
Ulistnienie podobne do subsp. mugo
Szyszka
Młoda szyszka (kwiat żeński)
Szyszki
Pośrednie między subsp. mugo i subsp. uncinata. Tarczki łusek wypukłe, z niewyraźnie zagiętym wyrostkiem.

Ekologia [edytuj]

Rośnie na wysokościach 1000–2300 m n.p.m.

Ochrona [edytuj]

Gatunek pod ścisłą ochroną na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz. U. z dnia 28 lipca 2004 r.).

Domena:eukarionty
Królestwo:rośliny
Klad:rośliny naczyniowe
Klad:Euphyllophyta
Klad:rośliny nasienne
Klad:rośliny nagonasienne
Rząd:sosnowce
Rodzina:sosnowate
Rodzaj:sosna
Gatunek:sosna drzewokosa
Podgatunek:sosna błotna
Nazwa systematyczna
P. mugo nothosubsp. rotundata (Link) Janchen & Neumayer
1942
Synonimy
P. uliginosa Neumann ex Wimmer
P. humilis Link
P. pseudopumilio (Willk.) Bech

Jodła koreańska

Jodła koreańska (Abies koreana, kor. 구상나무, Gusang namu) – gatunek wiecznie zielonego drzew należący do rodziny sosnowatych, pochodzący z górzystych terenów Korei Południowej (wraz z wyspą Czedżu).

Oliwnik wąskolistny

Oliwnik wąskolistny (syn. oliwnik zwyczajny) Elaeagnus angustifolia L. – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych. Występuje na obszarze od Europy po środkową Azję i Himalaje, ponadto w Chinach[2]. W Polsce jest dość często uprawiany, czasami dziczejąc
Oliwnik wąskolistny (syn. oliwnik zwyczajny) Elaeagnus angustifolia L. – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych. Występuje na obszarze od Europy po środkową Azję i Himalaje, ponadto w Chinach[2]. W Polsce jest dość często uprawiany, czasami dziczejący (efemerofit).
Elaeagnus angustifolia 20050608 852.jpg

piątek, 19 listopada 2010

Tulipanowiec amerykański

Gatunki tulipanowca: znane są tylko 2 gatunki tulipanowca, jeden w Chinach a drugi - tulipanowiec amerykański- w Ameryce Północnej i u nas. Sadzony jest głównie w większych parkach, ogrodach botanicznych i arboretach.
Cechy: Drzewo o wysokości do 30 m o stożkowatej, u góry zaokrąglonej, rozłożystej jasno zielonej koronie. Pień smukły, prosty o jasno-brązowej, bruzdkowanej korze. Liście duże, skrętoległe, podzielone na 4 klapy o ściętych końcach. Kwiaty żółtawo-zielone, kielichowate dość dużych rozmiarów przypominające wielkie tulipany. Owoc złożony jest z licznych skrzydlaków i tworzy pewnego rodzaju szyszkę.
Rozmaitości: Wykorzystywany w przemyśle papierniczym i do celów badawczych.
Pochodzenie: Wschodnia część USA.
Lokalizacja: Park w Łazienkach w Warszawie i park w Żelazowej Woli.

Cechy: Drzewo o wysokości do 30 m o stożkowatej, u góry zaokrąglonej, rozłożystej jasno zielonej koronie. Pień smukły, prosty o jasno-brązowej, bruzdkowanej korze. Liście duże, skrętoległe, podzielone na 4 klapy o ściętych końcach. Kwiaty żółtawo-zielone, kielichowate dość dużych rozmiarów przypominające wielkie tulipany. Owoc złożony jest z licznych skrzydlaków i tworzy pewnego rodzaju szyszkę.
Rozmaitości: Wykorzystywany w przemyśle papierniczym i do celów badawczych.
Pochodzenie: Wschodnia część USA.
Lokalizacja: Park w Łazienkach w Warszawie i park w Żelazowej Woli.

- Zdjęcia tulipanowca amerykańskiego -



- Drzewa Polski - Atlas drzew -

piątek, 5 listopada 2010

Surmia

PS to moje zdjęcie ;)

Głóg dwuszyjkowy

liść
owoc
Cechy: Głóg pośredni to małe drzewo do 6 metrów wysokości o szerokiej, kulistej koronie. Pień najczęściej rozgałęzia się przy ziemi. Liście małe, ciemnozielone, lśniące, powcinane. Od spodu liście jaśniejsze. Gałązki charakteryzują się ostrymi, krótkimi cierniami. Kwiaty bardzo efektowne, od różowych po czerwonawe, tworzą charakterystyczne małe "różyczki" (do 2 cm średnicy). Owoce mała ok. 1 cm w postaci czerwonawych, spłaszczonych kulek.
Rozmaitości: Kwitnie pod koniec maja. Preferuje stanowiska słoneczne. W cieniu rośnie słabiej i rzadko kwitnie. Bardzo odporny na zanieczyszczenia środowiska. Nie ma dużych wymagań glebowych choć nie przepada za mokrymi glebami. Nie lubi przesadzania. Dobrze znosi częste przycinanie. Często stosowany do obsadzania ulic i parków. Odmiana Plena ma kwiaty biała a płatki, które przekwitają przybierają różowy kolor. Odmiana Rubra Plena ma kwiaty w płatkami ciemnoróżowymi a od spodu białymi. Odmiana Paul's Scarlet ma kwiaty karminowe z jasnym spodem.
Pochodzenie: We Francji powstała odmiana Plena w poł XVIII w. W Wielkiej Brytanii natomiast odmiany Rubra Plena na początku XIX w., a odmiana Paul's Scarlet w 1866.

Topole cz. 2

Gatunki topoli: znamy ok. 40 gatunków, w tym spotykane w Polsce: topola biała, topola berlińska, topola kanadyjska, topola włochata, topola szara, topola amerykańska, topola wielkolistna, topola Maksimowicza, topola 275, topola czarna, topola petrowska, topola Simona, topola osika, topola kalifornijska, topola kórnicka, topola Wilsona.



Galeria

topola simona

poniedziałek, 1 listopada 2010

Jarząb

Jarząb pospolity

Jarząb szwedzki

Jarząb mączny

Jarząb brekinia

Jarzębina

Brzoza

Brzoza brodawkowata
Kredowo biała kora (na kilkuletnich
i starszych pniach i gałęziach - główne gatunki).
♦ Wytwarzanie na wiosnę bardzo
dużych ilości żółtego pyłku
w zwisających grupami bez szypułek,
podłużnych, żółtych kotkach.
Kotki żeńskie początkowo stojące.
Walcowate szyszeczki złożone
z bardzo drobnych, trójklapowych, półprzezroczystych łusek nasiennych. Szyszeczki rozsypują się na drzewie pozostawiając jedynie cienki trzpień.
Ciekawostki:
█ Biała barwa kory brzóz jest wynikiem wytwarzania betulinolu.
█ Brzozy należą do najbardziej
alergennych drzew.
█ Sok brzozowy pozyskiwany wiosną
zawiera liczne sole mineralne (związki nieorganiczne potasu, miedzi, manganu, fosforu, wapnia i in.) oraz witaminę B.
█ Brzoza jest uważana za narodowe
drzewo Rosji.

Brzoza omszona

Platan klonolistny


Drzewo dorastające do 35 m wysokości, o szerokiej rozłożystej koronie.
Ustawione skrętolegle o dł. 12-25 cm i prawie takiej samej szerokości, 3 – 5 klapowe (rzadko niewyraźnie 7 – klapowe) o nasadzie ściętej lub słabo sercowatej. Klapy płytko i rzadko ząbkowane. Jesienią liście przebarwiają się na kolor żółty lub żółtopomarańczowy.

piątek, 29 października 2010

Olsza

Olsza czarna
JesieńOlsza jest gatunkiem rozpowszechnionym w całej Europie. Jej nazwa pochodzi od ciemnej kory, która dawniej służyła do farbowania materiałów na czarno. Olsza jest charakterystyczna dla łęgów
Olsza szara
Olsza nie ma dużych wymagań glebowych. Dobrze ro¶nie na glebach wilgotnych, zwłaszcza nad rzekami i strumieniami. W Polsce jest gatunkiem górskim z rozproszonymi stanowiskami na niżu. Żyje tylko 50-60 lat.
Olsza nie ma dużych wymagań glebowych. Dobrze ro¶nie na glebach wilgotnych, zwłaszcza nad rzekami i strumieniami. W Polsce jest gatunkiem górskim z rozproszonymi stanowiskami na niżu. Żyje tylko 50-60 lat.

Lipa

Lipa drobnolistna
Tilia cordata – łac. tilia „lipa”; łac. cordatus „sercowaty, w kształcie serca” (odniesienie do kształtu li¶ci); nazwa znana od czasów starożytnych.
Rodzina: Lipowate (Tiliaceae)

W starożytnej Grecji lipa była symbolem czysto¶ci, niewinno¶ci i nadziei. Słowianie, gdy byli jeszcze poganami, czcili to drzewo, uważaj±c je za ¶więte. Wierzyli, że chroni przed piorunami i złymi duchami. W medycynie ludowej stosowano kwiaty, li¶cie i korę lipy. Do dzi¶ wywar z kwiatów tego drzewa jest często stosowany przy kaszlu i przeziębieniach.
Drzewo osi±ga wysoko¶ć do 30 m, tworzy okazał±, stożkowat±, zaokr±glon± koronę na prostym pniu. Kora lipy jest szara i popękana, a sercowate li¶cie stosunkowo małe (5-8 cm). Lipa drobnolistna kwitnie w czerwcu. Jej kwiaty s± obupłciowe. A ich intensywny zapach przywabia pszczoły. Jej owoce, zwane orzeszkami, s± okr±głe, gładkie, o cienkich ¶ciankach. Można je z łatwo¶ci± rozkruszyć palcami, czego się nie da zrobić z orzeszkami jej krewniaczki lipy szerokolistnej.
Warto wiedzieć: Drewno lipowe jest miękkie i łatwe w obróbce, nadaje się szczególnie do prac snycerskich i rzeĽbiarskich. Ma bardzo charakterystyczny zapach.
Ciekawostka: Lipę drobnolistn± łatwo odróżnić od lipy szerokolistnej po barwie włosków w k±tach nerwów na spodniej stronie li¶cia. U lipy drobnolistnej włoski s± br±zowawe, a u szerokolistnej maj± kolor biały.
Zapylanie: ro¶lina owadopylna.
Rozsiewanie: anemochoria.
Najgrubsza lipa drobnolistna w Lasach Państwowych
Li¶ć
Lipa szerokolistna
Szersza i większa od drobnolistnej ;)
Li¶ć i owoc
Lipa szerokolistnaTilia platyphyllos – łac. tilia „lipa”; gr. platyphyllos „szerokolistny”, od gr. platys „szeroki” i gr. phyllon „li¶ć”; nazwa znana od czasów starożytnych.
Rodzina: Lipowate (Tiliaceae)
Najczę¶ciej spotykan± lip± we wsiach i przy ko¶ciołach jest lipa szerokolistna; w wielu regionach kształtuje ona krajobraz osad ludzkich. Ze względu na mał± odporno¶ć na zanieczyszczenie ¶rodowiska rzadko występuje w miastach. Prosty pień lipy osi±ga wysoko¶ć do 40 m. Okazała korona jest gęsta i ma regularny kształt.
Li¶cie ułożone s± na pędzie skrętolegle. Maj± kształt sercowaty, a ich brzegi s± ostro piłkowane. Lipa szerokolistna kwitnie wcze¶niej od drobnolistnej. Jej obupłciowe kwiaty zebrane s± po 2-5 w zwisaj±cych kwiatostanach. Owocem lipy jest owłosiony kulisty orzeszek, z 5 wyraĽnymi żebrami. W odróżnieniu od owocu lipy drobnolistnej ma on grube ¶ciany i nie sposób zgnie¶ć go w palcach.
Warto wiedzieć: Lipa jest podstawowym drzewem w pszczelarstwie. Jej nektar, pyłek i spadĽ, zwabiaj± do siebie ogromne ilo¶ci pszczół. Maj± także duże znaczenie w lecznictwie.
Ciekawostka: Lipa jest gatunkiem długowiecznym, dożywa około 500 lat. Jej lekkie i miękkie drewno wykorzystywane jest do wyrobu zabawek, desek kre¶larskich, chodaków; z łyka młodych drzewek wyplatano maty, sznury, koszyki i łapcie.
Zapylanie: ro¶lina owadopylna.

Z lipy powstał ołtarz Wita Stwosza w bazylijce Mariackiej w Krakowie ;)

niedziela, 24 października 2010

Sumak octowiec

Wielu z was na pewno nie wie co to za drzewo.Ja też nie wiedziałam.Ale dowiedziałam się od mojej pani z przyrody ;) Niektórzy jeszcze myślą,że to krzew ale to drzewo!A oto sumak octowiec xD
Sumak octowiec-liść

piątek, 22 października 2010

Topola

Topola osika

Topola czarna

Topola biała

Owoce topoli
To biały puch,który potocznie nazywamy watą.Latem opada na ziemię i wygląda jak śnieg :D

Wiąz

Wiąz
Wiąz szypułkowy
Wiąz polny
Wiąz górski
Mam nadzieję,że pomogłam ;)